لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی

لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی

 لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی با شماره ۶۵۴۲۰ در تاریخ ۱۴۰۴/۰۴/۳۰ برای انجام تشریفات قانونی به مجلس شورای اسلامی ارسال شد.

متن کامل این لایحه به شرح زیر است:

جناب آقای دکتر قالیباف
رئیس محترم مجلس شورای اسلامی

سلام علیکم؛

در اجرای اصل (۷۴) و بند (۲) اصل (۱۵۸) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی» که به پیشنهاد وزارت دادگستری قوه قضائیه در جلسه ۱۴۰۴/۴/۸ هیئت وزیران با قید دو فوریت به تصویب رسیده است برای انجام تشریفات قانونی به پیوست تقدیم می‌شود.

مسعود پزشکیان – رئیس‌جمهور

مقدمه توجیهی:

با توجه به گسترش ابزارهای ارتباطی نوین و توسعه دامنه جریان تولید و انتشار اطلاعات اخبار و محتوای خبری در فضای مجازی و با لحاظ تأثیرات قابل توجه آنها بر جامعه به دلیل سرعت و وسعت نشر و افزایش مشارکت شهروندان در تولید و انتشار آسان و ارزان محتوای خبری و با عنایت به تبعات منفی ناشی از نشر و بازنشر محتوای خبری تحریف شده و خلاف واقع که عموماً با اهدافی مانند ضربه زدن به حیثیت اشخاص آسیب به امنیت روانی عوام فریبی، بی‌اعتبارسازی نهادهای حاکمیتی و گزارش‌های رسمی ایجاد ترس و وحشت عمومی، برهم زدن آرامش اجتماعی و تضعیف انسجام ملی صورت می‌گیرد و به منظور رفع نارسایی و خلاهای قانونی موجود و مبتنی بر مواد (۲) و (۳) مصوبه مورخ ۱۳۹۹/۱۰/۱۶ شورای عالی فضای مجازی راجع به «الزامات پیشگیری و مقابله با نشر اطلاعات اخبار و محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی» و در راستای اجرای بند (۲) اصل (۱۵۸) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی برای طی مراحل تشریفات قانونی به شرح زیر تقدیم می‌گردد:

لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی

ماده ۱- در این قانون اصطلاحات زیر، در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:

۱- محتوا: هرگونه داده یا اطلاعات خبری رقومی دیجیتالی به صورت نوشتاری دیداری یا شنیداری یا ترکیبی از آنها که درباره امور عمومی اثرگذار بر عموم جامعه مانند امور امنیتی و دفاعی، سیاسی و اداری اقتصادی و بازرگانی صنعتی و فناوری فرهنگی و اجتماعی سلامت و رفاه آموزش و پژوهش و حقوقی و قضایی بوده و در هر قالبی اعم از خبر گزارش سند مستند تجربه شخصی با نقل قول صریح با ضمنی از دیگری راجع به مصوبات، تصمیمات و اقدامات نهادهای حاکمیتی یا وابسته به حاکمیت و اظهارات مقامات و مسئولان آنها باشد.

۲- نشر محتوا: هرگونه عرضه محتوا در فضای مجازی برای اشخاص نامحدود به نحوی که بدون نیاز به پرداخت با خرید اشتراک بتوانند محتوای عرضه شده را ببینند، بشنوند و دریافت کنند.

۳- محتوای خلاف واقع: محتوایی که ما به ازایی در واقعیت نداشته یا شکل تحریف شده‌ای از یک واقعیت یا انعکاس ناقص واقعیت مانند پنهان کردن عمدی بخش‌هایی از آن باشد؛ به نحوی که عرفاً موجب تشویش اذهان شبهه یا فریب مخاطب یا هنک حیثیت دیگران شود.

۴- سکوی نشر: زیرساخت مجازی فراگیر متشکل از نرم افزارها و سخت افزارها که تحت مدیریت یک شخص حقیقی یا حقوقی و از طریق اینترنت خدمات نشر محتوا را در اختیار کاربر قرار می‌دهد به نحوی که این خدمات موضوع اصلی فعالیت آن است.

۵- درگاه نشر: بستری در سکوی نشر که در چهارچوب شرایط مشخص شده توسط ارائه دهنده سکو، تحت مدیریت یک شخص حقیقی یا حقوقی برای نشر محتوا در اختیار کاربر قرار می گیرد و بیش از یک هزارم جمعیت کشور براساس آخرین سرشماری رسمی کشور عضو دارد.

۶- کاربر: هر شخص حقیقی یا حقوقی که از بستر ارائه شده در درگاه نشر برای نشر یا دریافت محتوا استفاده می‌کند.

۷- دستگاه اجرایی: کلیه نهادها و مؤسسات موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ و ماده (۲۹) قانون برنامه پنج‌ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۶ و مستثنیات آن

۸- کارگروه: کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه موضوع ماده (۷۵۰) فصل جرائم رایانه ای الحاقی به کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده مصوب ۱۳۷۵ با اصلاحات بعدی آن

۹- وزارت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

۱۰- کنشگر: نشر شامل کاربر درگاه و سکوی نشر محتوا می‌باشد.

۱۱- سامانه: سامانه موضوع ماده (۸) این قانون.

ماده ۲- دامنه شمول این قانون به شرح زیر است:

۱- کلیه سکوهای نشر داخلی و خارجی اعم از آنکه طبق قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران به ثبت رسیده یا نرسیده یا تجهیزات فنی مؤثر و اصلی آنها در ایران مستقر باشد یا نباشد.
۲- کلیه درگاه‌های نشر موجود در سکوهای فوق (اعم از داخلی دارای مدیر با تابعیت ایرانی یا خارجی دارای مدیر با تابعیت خارجی)
۳- کلیه اتباع ایرانی و خارجی اعم از حقیقی و حقوقی که به عنوان کاربر در سکوها و درگاه‌های موضوع بندهای فوق فعالیت می‌نمایند.

ماده ۳- کلیه کنشگران نشر در تولید محتوا و نشر آن آزاد هستند و حق دارند که نظرات، انتقادات پیشنهادها و توضیحات مردم و مسئولین را با رعایت قوانین و موازین اسلامی منتشر کنند.

ماده ۴- مدیر سکو و درگاه نشر حسب مورد مکلفند به طور مستمر اقدامات زیر را به عمل آورند:

۱- ثبت و روزآمد نگه داشتن اطلاعات سکو یا درگاه نشر از قبیل اطلاعات مدیر و نقاط تماس در سامانه.
۲- ایجاد نقاط تماس مستمر با بهره گیری از امکانات سکوی نشر برای دریافت ابلاغ و اعلان خلاف واقع بودن محتوا از مراجع قضایی، کارگروه، سامانه و گزارش‌های مردمی.
۳- تلاش برای راستی آزمایی محتوا هنگام نشر از طریق بررسی‌های متعارف و رسیدگی به گزارش‌های مردمی
۴- قرار دادن برچسب هشدار «محتوای مشکوک» یا راستی آزمایی در دست بررسی به صورت آشکار و شفاف در کنار محتوای مشکوک
۵- انتشار اصلاحیه تکذیبیه و پاسخ ذی نفع با رعایت همسانی بازدیدها و شیوه نشر محتوای خلاف واقع.
۶- اصلاح، تعلیق یا حذف و جلوگیری از محتوای خلاف واقع بلافاصله پس از دریافت اعلان و ابلاغ خلاف واقع بودن محتوا از مرجع قضایی، کارگروه یا سامانه

ماده ۵- مدیر سکوی نشر مکلف است اقدامات زیر را به عمل آورد:

۱- فراهم کردن امکانات لازم برای درگاه‌های نشر جهت انجام تکالیف موضوع این قانون
۲- تدوین ابلاغ و اجرای ضوابط و مرامنامه رفتار حرفه ای مقابله با محتوای خلاف واقع
۳- پیش بینی سازوکار لازم برای احراز هویت صرفاً در مورد کاربرانی که متقاضی دریافت نشان شناسایی تیک (تأیید شده) با انجام تراکنش‌های مالی در بستر سکویا درگاه هستند؛ مشروط بر رعایت حریم خصوصی و در چارچوب ضوابط مصوب و قوانین موضوعه
۴- نمایش اطلاعات و نمادهای رقومی (دیجیتال) مبین مجوز و سوابق رعایت نکردن مقررات این قانون توسط درگاه‌های نشر، ظرف شش ماه اخیر
۵- تبیین شرایط و اعمال ضمانت اجراهای محدودیت یا ممنوعیت فعالیت منتشر کنندگان محتوای خلاف واقع طبق مقررات این قانون
۶- فراهم کردن سازوکار رصد و پایش محتوای خلاف واقع با استفاده از فناوریهای نوین به شکل مقتضی.

ماده ۶- وزارت مکلف است در اجرای این قانون، اقدامات زیر را به عمل آورد:

۱- اجرای برنامه‌های آموزشی و آگاهی بخشی عمومی و ارتقاء سواد رسانه ای با همکاری مراکز و سازمان‌های آموزشی دولتی و غیردولتی شامل پویش‌های رسانه ای برای کاربران در زمینه شیوه‌های استفاده صحیح از فضای مجازی تشخیص سکوها و درگاه‌های نشر مجاز و معتبر راستی آزمایی محتوا و تشخیص محتوای خلاف واقع.
۲- تعیین شرایط صدور مجوز و حمایت از تشکیل نهادها و مؤسسات مستقل و غیر دولتی راستی آزمایی محتوا جهت ارائه گزارش به وزارت برای اعمال در سامانه و همچنین چگونگی همکاری آنها با سکوها و درگاه های نشر برای شناسایی و مقابله با محتوای خلاف واقع اعلام نظر کارشناسی در رسیدگی‌های قضایی و اداری.
۳- نظارت بر عملکرد سکوها و درگاههای نشر و ارائه دهندگان خدمات راستی آزمایی محتوا
۴- تقویت همکاری‌های بین‌المللی در زمینه مقابله با محتوای خلاف واقع و کاهش انتشار آنها در فضای مجازی و بهره گیری از تجربیات دیگر کشورها در این زمینه
۵- برقراری سازوکارهای حمایتی لازم از خبرنگاران و منابع خبری معتبر در فضای مجازی در برابر اقدامات پیشگیرانه از نشر محتوای خلاف واقع.

ماده ۷- برای تعقیب و محاکمه مرتکبان جرایم موضوع این قانون رعایت مواد (۳) تا (۹) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات بعدی الزامی است.

ماده ۸- وزارت در صورت نقض تکالیف مقرر در بندهای (۱) تا (۵) ماده (۴)، حسب مورد و به تناسب از طریق هیئت نظارت بر مطبوعات نسبت به تذکر یا اخطار کتبی یا رایانامه‌ای (الکترونیکی) به سکو و درگاه نشر متخلف یا انتشار عمومی تخلف آنها در سامانه اقدام می کند یا مراتب را برای اعمال یکی از موارد زیر به مرجع قضایی ذی صلاح ارجاع می‌دهد:

۱- تعلیق حساب کاربری درگاه نشر در سکوی متبوع به مدت یکماه تا یک سال
۲- اعمال محدودیت در جذب کاربر جدید در بازه زمانی پنج روز تا سه ماه
۳- ممنوعیت از هرگونه فعالیت تبلیغاتی و کسب درآمدهای تبلیغاتی به مدت سه ماه تا شش‌ماه.

ماده ۹- وزارت مکلف است به منظور اجرای وظایف زیر سامانه ای را طراحی راه اندازی و مدیریت کند:

۱- ثبت اطلاعات سکوها و درگاههای نشر و مؤسسات مجاز راستی آزمایی محتوا، طبق این قانون
۲- پیش بینی سازوکار لازم برای اینکه دستگاه‌های اجرایی و مؤسسات مجاز راستی آزمایی محتوا بتوانند نسبت به اصلاح، تکذیب یا پاسخ محتوای خلاف واقع به صورت شفاف مستند و در زمان مناسب اقدام کنند.
۳- دریافت گزارشهای مردمی راجع به محتوای خلاف واقع
۴- اطلاع رسانی اعلان و ابلاغ برخط محتوای خلاف واقع اعلام شده از سوی کارگروه دادستانی یا هیئت نظارت بر مطبوعات به سکوها

ماده ۱۰- هر یک از دستگاه‌های اجرایی موظفند به منظور مقابله با نشر محتوای خلاف واقع در حوزه‌های مرتبط با وظایف و مأموریتهای خود رصد کرده و به محض اطلاع از نشر محتوای خلاف واقع ضمن اطلاع رسانی شفاف و فوری، مراتب را با صدور اعلان یا تکذیبیه در سامانه به اطلاع سکوها و درگاه‌های نشر و عموم مردم برسانند و همزمان تدابیر و تمهیدات لازم را برای پیشگیری از ابلاغ با اعلان تکذیبیه‌های غیر مستند و غیر مستدل به عمل آورند.

ماده ۱۱- در صورت نشر محتوای خلاف واقع ذی نفع میتواند با ارائه مستندات به سکویا درگاه ،نشر جلوگیری از ادامه انتشار و رفع اثر فوری محتوای مورد نظر را درخواست کند. مدیر سکویا درگاه نشر مکلف است حداکثر ظرف ۱۲ ساعت درخواست مورد نظر را بررسی کرده و در صورت احراز خلاف واقع بودن محتوای منتشر شده در خصوص حذف، اصلاح تکذیب و ارائه پاسخ و اعلام خلاف واقع بودن محتوای مورد ادعا اقدام کند. ذی نفع در صورت عدم انتشار و رفع اثر فوری مراتب را جهت اقدام به سامانه اعلام می‌کند. اقدامات موضوع این ماده مانع طرح شکایت ذی نفع در مراجع قضایی نیست.

تبصره- چنانچه مدیر سکو یا درگاه نشر براساس مستندات ارائه شده از سوی ذی نفع احتمال معقول یا ظن قوی درخصوص خلاف واقع بودن محتوای منتشر شده بدهد و انتشار آن محتوا قابلیت ورود خسارتی شدید با جبران ناپذیر داشته باشد، حسب مورد مکلفند برای راستی آزمایی و پیگیری مراتب را به سامانه گزارش نموده و تا زمان احراز و ابلاغ نتیجه، نسبت به تعلیق محتوای مذکور اقدام کنند.

ماده ۱۲- هرگاه کاربر یا مدیر سکو یا درگاه نشر عالماً و عامداً نسبت به نشر محتوای خلاف واقع در فضای مجازی اقدام کند علاوه بر الزام به جبران خسارت و نشر اصلاحیه یا تکذیبیه یا پاسخ ذی نفعان حسب مورد متناسب با نوع محتوای خلاف واقع و میزان اثرگذاری آن به حبس درجه شش با جزای نقدی درجه چهار و محرومیت از فعالیت با اشتغال در امور مرتبط با نشر محتوا به مدت سه ماه تا دو سال محکوم می‌شود.

تبصره ۱- در صورت نشر محتوای خلاف واقع پس از اعلام قطعی خلاف واقع بودن آن از سوی مراجع مذکور در این قانون مجازات مرتکب یک درجه تشدید می‌شود.

تبصره ۲- چنانچه نشر محتوای خلاف واقع ناشی از مسامحه، بی احتیاطی، بی مبالاتی و عدم رعایت نظامات دولتی باشد، مرتکب به جزای نقدی درجه شش محکوم می‌شود.

تبصره ۳- مسئولیت سکو یا درگاه نشر نافی مسئولیت کاربر نخواهد بود.

تبصره ۴- در صورت تکرار، مرتکب به دو مورد از مجازاتهای مورد اشاره محکوم می‌شود.

ماده ۱۳- چنانچه محتوای خلاف واقع منتشر شده علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور باشد یا موجب اخلال در نظم و سلامت عمومی یا روابط کشور با دولت‌های خارجی یا سازمان‌ها و نهادهای بین المللی شود یا مرتکب با اشخاص یا گروه‌ها یا دول خارجی برای ارتکاب این جرائم همکاری نمایند، چنانچه به موجب سایر قوانین مستوجب مجازات شدیدتری نباشد مرتکب به مجازات حبس با جزای نقدی درجه پنج و محرومیت از فعالیت با اشتغال در امور مرتبط با نشر محتوا به مدت دو تا شش سال محکوم می‌شود.

ماده ۱۴- چنانچه نشر محتوای خلاف واقع در مواقع بحرانی یا شرایط اضطراری و یا وضعیت جنگی به ترتیب به تشخیص شورای عالی مدیریت بحران مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی واقع شود در صورتی که از مصادیق افساد فی الارض ،نباشد مجازات مرتکب یک درجه تشدید می‌شود.

ماده ۱۵- چنانچه نشر محتوای خلاف واقع توسط سکو یا درگاه نشر ثبت نشده یا با حساب کاربری جعلی یا از طریق سامانه‌های خودکار و یا به شکل سازمان یافته یا توسط هر یک از کارکنان، مقامات و مدیران دستگاه‌های اجرایی در حوزه وظایف اداری خود و یا از سوی اشخاصی که به دلیل داشتن شهرت دانش مهارت، موقعیت یا هر رابطه دیگر با مخاطبان خود دارای قدرت تأثیر گذاری بر تصمیمات آنان را دارند ارتکاب یابد، حسب مورد مجازات مقرر یک درجه تشدید می‌شود.

ماده ۱۶- چنانچه مرتکب از طریق ارتکاب جرائم موضوع این قانون اموال یا عواید مالی یا منفعتی کسب کرده باشد علاوه بر مجازاتهای این قانون، حسب مورد به رد مال به مالباخته یا ضبط آن به نفع دولت محکوم می‌شود.

ماده ۱۷- هریک از مقامات یا کارکنان دستگاههای اجرایی خود یا توسط دیگری تکذیبیه ای را با علم به خلاف واقع بودن آن منتشر کند، علاوه بر جبران خسارت در حق متضرر و الزام به حذف یا اصلاح تکذیبیه حسب مورد به جزای نقدی و محرومیت از حقوق اجتماعی درجه پنج موضوع ماده (۲۶) قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ با اصلاحات بعدی و انفصال از خدمات دولتی و عمومی به مدت یک تا سه سال محکوم خواهد شد.

ماده ۱۸- هر یک از مدیران دستگاههای اجرایی موضوع ماده (۹) این قانون که نسبت به درج تکذیبیه یا توضیح و اصلاحیه در سامانه مسئولیت دارد در صورتی که عالما و عامداً از درج تکذیبیه در سامانه طبق ضوابط مقرر در این قانون استنکاف کند، علاوه بر جبران خسارت در حق متضرر و درج تکذیبیه در سامانه به حبس و جزای نقدی درجه شش و انفصال از خدمات دولتی و عمومی به مدت سه ماه تا یک سال محکوم میشود.

تبصره- در صورتی که عدم درج تکذیبیه ناشی از مسامحه بی احتیاطی، بی مبالاتی و عدم رعایت نظامات دولتی باشد، مرتکب مستوجب انفصال از خدمات دولتی و عمومی به مدت سه ماه تا یکسال خواهد بود.

ماده ۱۹- اشخاصی که مسئولیت حفاظت از سامانه یا داده‌های آن را بر عهده دارند با سامانه یا داده‌های مذکور در اختیار آنها قرار گرفته و آموزش‌های لازم نیز به آنها ارائه شده است، چنانچه تدابیر یا دستورالعمل‌های امنیتی صادره توسط مرکز تبادل و امنیت داده (افتا) را نقض کنند یا نسبت به آنها مرتکب تقصیر شوند، به جزای نقدی درجه شش یا انفصال از خدمات دولتی و عمومی به مدت سه ماه تا یک سال و یا ممنوعیت از فعالیت مرتبط با امنیت سامانه های رایانه ای تا دو سال محکوم می‌شوند.

ماده ۲۰- در صورتی که مرتکب تا پیش از صدور کیفرخواست در خصوص اجرای تکالیف قانونی خود اقدام کند دادستان مکلف است با رعایت ضوابط ماده (۸۱) قانون آیین دادرسی کیفری تعقیب وی را شش ماه تا دو سال تعلیق کند. چنانچه این اقدامات اصلاحی پس از قطعی شدن حکم انجام شود با درخواست محکوم و موافقت دادستان مربوط، پرونده برای اعمال تخفیف در حدود قانون به دادگاه صادر کننده حکم قطعی ارسال می‌شود.

ماده ۲۱- آیین نامه اجرایی این قانون مشتمل بر ضوابط ثبت تعلیق فعالیت، نظارت بر سکوها و درگاه های نشر و ارائه دهندگان خدمات راستی آزمایی رسیدگی به تخلفات سکوها و درگاه های نشر و سایر موارد مرتبط ظرف حداکثر سه ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون توسط وزارت با همکاری وزارت خانه های ارتباطات و فناوری اطلاعات و دادستانی کل تهیه و به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.

ماده ۲۲- کلیه قوانین و مقررات عام و خاص مغایر با این قانون از جمله ماده (۷۴۶) قانون مجازات اسلامی، از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون لغو می‌گردد.

وزیر دادگستری

بانک قوانین
لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی لایحه قانون استقلال کانون وکلای دادگستری مصوب ۱۳۳۳ چند نظریه مشورتی درباره استرداد جهیزیه نظریه مشورتی درخصوص مرجع صالح رسیدگی به آسیب بدنی اتباع خارجی فاقد پروانه کار در حادثه ناشی از کار نظریه مشورتی درباره عدم شمول قانون ممنوعیت به کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره بر تلویزیون‌های مجهز به رسیور داخلی رأی وحدت رویه شماره ۸۶۱ هیأت عمومی دیوان عالی کشور رأی وحدت رویه شماره ۸۶۵ هیأت عمومی دیوان عالی کشور رای وحدت رویه شماره ۸۶۶ هیات عمومی دیوان عالی کشور قانون مجازات اخلالگران در نظام اقتصادی کشور طرح اصلاح تبصره ( ۲) ماده ( ۱۲ ) قانون دیوان عدالت اداری قانون جدید شورای حل اختلاف و تشکیل دادگاه صلح مصوب ۱۴۰۲ قانون افراز و فروش املاک مشاع قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی مینمایند نظر اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تخلف انتظامی عدم تمرکز امور وکالتی نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه در خصوص دعوای الزام به ثبت واقعه ازدواج قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر اظهارنظر مرکز پژوهش‌های مجلس درباره کلیات لایحه مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع رای وحدت رویه دیوان عدالت اداری: رسیدگی به اعتراض سازمان تأمین اجتماعی نسبت به آراء مراجع حل اختلاف کار، در صلاحیت دیوان عدالت اداری است آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور سال 1399 نظر کمیسیون مشورتی دیوان عدالت اداری درباره مبنای محاسبه جریمه‌های ساختمانی در کمیسیون ماده ۱۰۰ نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مبدا مرور زمان جرم ورشکستگی به تقصیر رای وحدت رویه شماره ۸۶۲ هیات عمومی دیوان عالی کشور نظریه مشورتی درباره نحوه طرح دعوای اعسار در فرض وجود محکومیت‌های متعدد با محکوم‌له واحد نظریه مشورتی درباره فرض تعیین تعدادی سکه به‌عنوان مهریه بدون تعیین نوع آن نظریه مشورتی درباره اعتبار نشانی مندرج در قرارداد برای ابلاغ اخطارهای مربوط به دعاوی راجع به قرارداد اعطای تسهیلات ابطال قسمتی از دستورالعمل تبدیل وضعیت ایثارگران درباره نحوه فعالیت این نیروها درصورت عدم تایید از سوی گزینش عدم صلاحیت شوراهای حل اختلاف برای صدور گزارش اصلاحی درخصوص اموال غیرمنقول فاقد سند رسمی نظریه مشورتی درباره مسموع بودن دعوای الزام فرد به صدور چک قانون جرایم رایانه ای و فهرست مصادیق محتوای مجرمانه نظریه مشورتی درباره قطع عامدانه و بدون مجوز درختان نظریه مشورتی درباره آنی یا مستمر بودن جرم ورشکستگی به تقصیر عدم صلاحیت دادگاه صلح برای صدور اجراییه چک ابطال بخشنامه ممنوعیت ارسال اظهارنامه برای قضات دادگستری و مقامات دولتی قانون نظارت بر رفتار قضات نظریه مشورتی درخصوص نحوه مطالبه خسارات دادرسی ضمن درخواست صدور دستور تخلیه ابطال قسمتی از بخشنامه سازمان امور مالیاتی درباره امکان ابلاغ اوراق مالیاتی به کارکنان شرکت‌ها ابطال بخشنامه دادگستری استان اردبیل درباره خودداری از ثبت دعاوی‌ای که بهای خواسته آنها به شکل غیرواقعی کمتر از ۱۰۰ میلیون تومان تقویم شده باشد اداره کل حقوقی قوه قضاییه: رسیدگی به بزه تغییر کاربری غیرمجاز، از صلاحیت دادگاه صلح خارج است ابطال بخشنامه رئیس کل دادگستری گیلان درباره محدود کردن استعلامات مربوط به تلفن نظریه مشورتی درخصوص میزان مسئولیت امضاکنندگان چک صادره از حساب مشترک نظریه مشورتی درخصوص نصب دستگاه ردیاب و GPS شنوددار زیر خودرو افراد ابطال مصوبه اخذ غرامت از پذیرفته‌شدگان انصرافی آزمون پذیرش دستیار تخصّصی نظریه مشورتی درباره شرایط تحقق ربای قرضی در پرونده‌های مرتبط با فروش وام عدم امکان استفاده نیروهای سابق شورای حل اختلاف از امتیازات اولویت استخدام در این شورا کدام جرایم غیر عمدی ناشی از کار در صلاحیت دادگاه صلح است؟ نظریه مشورتی درباره شرایط ربای قرضی و ربای معاملی نظریه مشورتی با موضوع: عدم امکان انعقاد قرارداد مشاوره حقوقی توسط دستگاه‌های اجرایی یا سازمان‌ها با کارآموزان وکالت یک نظریه مشورتی درباره شرایط پرداخت نحله به زوجه ابطال قسمتی از دستورالعمل ارزیابی آزمون استخدامی آموزگاران سال ۱۴۰۲ درباره ضوابط سنجش سلامت جسمی و روانی داوطلبان ابطال مصوبه هیات عالی جذب اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها با موضوع تعیین امتیاز به ازای تأهل و داشتن فرزند متقاضیان عضویت هیات علمی دانشگاه‌ها قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت های غیرمجاز می نمایند نظریه مشورتی با موضوع: مسموع بودن دعوای ابطال شرط اضافه نرخ سود تسهیلات و استرداد مبلغ اضافی ابطال بخشنامه دادگستری استان زنجان درخصوص ارجاع پرونده‌های مربوط به بررسی نوعیت زمین و اعتراض موضوع ماده ۵۶ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع به کمیسیون رفع تداخلات نظریه مشورتی درباره فرض عدم ذکر حق توکیل به غیر در وکالت در طلاق اعطا‌شده به زوجه نظریه اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان اشتغال همزمان به عنوان کارآموز وکالت و کارمند دولت ابطال ماده ۸ آیین‌نامه جامع مهمانی و انتقال دانشجویان درخصوص اخذ شهریه از دانشجویان دوره روزانه متقاضی مهمان و انتقال نظریه مشورتی درباره فرض کشف ترنس بودن یکی از زوجین پس از عقد نظریه مشورتی درباره امکان سرپرستی کودکان غیرایرانی توسط متقاضیان ایرانی نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بازماندگان سردفتران و دفتریاران که پس از فوت پدر دارای شرایط دریافت مستمری می‌شوند قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان طرح حذف رای ممتنع از فرایند رسیدگی‌ها و رای‌گیری مجلس نظریه مشورتی با موضوع: تخلیه اماکن تجاری دارای حق سرقفلی قانون پیش فروش ساختمان قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۷۶ قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۵۶ قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن قانون صدور چک با اصلاحات بعدی طرح اصلاح تبصره ۲ ماده ۱۲ قانون دیوان عدالت اداری نظریه مشورتی با موضوع: معیار استفاده شرکت‌های خصوصی از نماینده حقوقی قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری قانون نظام صنفی کشور رای وحدت رویه ۸۵۹ هیات عمومی دیوان عالی کشور رأی وحدت رویه شماره ۸۶۰ هیأت عمومی دیوان عالی کشور آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور سال ۱۴۰۲ رأی وحدت رویه شماره ۸۷۰ هیأت عمومی دیوان عالی کشور قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی رأی وحدت رویه شماره ۸۶۷ هیأت عمومی دیوان عالی کشور لایحه اختیار دولت در تغییر ساعت رسمی کشور و تعیین ساعات کار کارکنان ابطال قسمتی از مقررات اشتغال نیروی انسانی بیمه و تأمین اجتماعی در مناطق آزاد تجاری صنعتی قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی کشور و حمایت از کالای ایرانی رای وحدت رویه ۸۵۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور نظر کمیسیون مشورتی دیوان عدالت اداری درباره شمول قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل بر سردفتران و مسئولان دفاتر خدمات الکترونیک قضایی نظریه مشورتی درباره هزینه دادرسی و تمبر مالیاتی وکالت درخواست‌های صدور اجراییه چک ابطال بخشنامه سازمان اداری و استخدامی کشور درخصوص تعجیل سنواتی موضوع قانون جوانی جمعیت قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی نظریه مشورتی درخصوص امکان استفاده کارکنان دستگاه قضا از مرخصی استعلاجی ساعتی ابطال مقرره ممنوعیت شرکت اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی در فراخوان‌های سایر مؤسسات نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان توقیف و مسدودی شناسه ملی شرکت‌ها رای وحدت رویه شماره ۸۶۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور ابطال مقرره‌ای که به سازمان دامپزشکی اختیار می‌داد رأساً نسبت به تعلیق یا ابطال پروانه واحدهای متخلف اقدام کند قانون امورحسبی قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی مصوب ۱۳۵۴ قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب ابطال مقرره محدودیت سقف ثبت طلاق توسط دفترخانه‌ها قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذیصلاح به عنوان حسابدار رسمی قانون اجرای سیاست های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی ابطال بخشنامه دادگستری خراسان شمالی با موضوع: ممنوعیت ارسال اظهارنامه توسط ادارات و بانک‌ها قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز یک نظریه مشورتی درباره تعلیق سردفترانی که نبست به آنها دادنامه غیرقطعی کیفری و قرار جلب به دادرسی صادر می‌شود طرح مقابله با نفوذ سرویس‌های اطلاعاتی و دولت‌ها یا نهادهای بیگانه در کشور ابطال مصوبه توسعه محدوده تردّدی خودروهای پلاک منطقه آزاد چابهار به سراسر استان سیستان و بلوچستان طرح استفساریه تبصره ۱ ماده ۱ قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی و باغ‌ها رای وحدت رویه شماره ۸۶۹ هیات عمومی دیوان عالی کشور رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع: قابلیت رسیدگی دیوان عدالت اداری به آرای صادره از ستاد مرکزی هیئت های واگذاری زمین ابطال بخشنامه دادگستری استان فارس درخصوص عدم پذیرش تمبرهای مالیاتی کاغذی قانون تشدیدمجازات اسیدپاشی و حمایت از بزه دیدگان ناشی از آن قانون مجازات اسلامی ( کتاب پنجم - تعزیرات ) مصوب ۱۳۷۵ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت مصوب ۱۴۰۰ قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ قانون مدنی قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ (کتاب اول تا چهارم) مرجع صالح رسیدگی به دعوای تعدیل نفقه نظریه مشورتی درباره امکان مطالبه دیه توسط اتباع غیرمجاز نظریه مشورتی درخصوص مرجع صالح رسیدگی به دعاوی مربوط به آب چاه کشاورزی نظر اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره الزام دادگاه به ارجاع امر کارشناسی به کارشناسان رسمی دادگستری واقع در همان حوزه قضایی نظر اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی به شکایات ناشی از عدم صدور مجوز دفاتر خدمات الکترونیک قضایی در شورای رقابت مخالفت هیات تخصصی دیوان عدالت اداری با ابطال بخشنامه درجه‌بندی حوزه‌های ثبتی برای اشتغال پذیرفته‌شدگان آزمون سردفتری قانون تجارت قانون ثبت اسناد و املاک طرح اصلاح ماده (۱) قانون تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمان‌های فاقد سند رسمی مصوب ۲۰ آذر ۱۳۹۰ طرح تشدید مجازات جاسوسی و همکاری‌کنندگان با رژیم صهیونیستی و کشورهای متخاصم علیه امنیت و منافع ملی طرح قانون حمایت و رسیدگی به تخلفات حوزه صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی طرح ملی هوش مصنوعی اصلاحات طرح تشدید مجازات جاسوسی و همکاری با رژیم صهیونیستی طرح دو فوریتی صلاحیت رسیدگی محاکم جمهوری اسلامی ایران در خصوص جرایم بین‌الملل طرح اصلاح تبصره ۳ ماده ۸ قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث طرح تعیین تکلیف نیروهای شرکتی رای وحدت رویه شماره ۸۶۴ هیات عمومی دیوان عالی کشور رأی وحدت رویه شماره ۸۶۸ هیأت عمومی دیوان عالی کشور رأی وحدت رویه شماره ۸۵۶ هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح الزام دولت به تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (متن مصوب مجلس) طرح تقویت نظام آموزش و پرورش آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور سال ۱۴۰۳ رأی وحدت رویه شماره ۸۵۷ هیات عمومی دیوان عالی کشور لایحه اصلاح ماده ۱۰۶ قانون مدیریت خدمات کشوری طرح الحاق موادی به قانون حمایت از خانواده در راستای ارتقای کرامت زنان قانون کار قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب ۱۳۱۰ با اصلاحات بعدی قانون تجارت الکترونیکی قانون اصلاح قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۴۰۲ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور سال 1398 قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی رای وحدت رویه شماره ۸۵۵ هیات عمومی دیوان عالی کشور قانون مبارزه با قاچاق انسان قانون اصلاح قانون مبارزه با پولشویی آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور سال ۱۴۰۰ قانون اداره تصفیه امور ورشکستگی قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت دادگستری مصوب ۱۳۷۶ قانون مسئولیت مدنی نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دعوای استرداد جهیزیه آرای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور سال ۱۴۰۱ طرح تقویت پول ملی و سرمایه‌گذاری برای تولید طرح ارتقای خدمات حقوقی و قضایی قانون جرم سیاسی نظریه مشورتی درباره امکان توقیف مزایایی غیرمستقیم محکوم‌علیه قانون اجرای احکام مدنی